วันพฤหัสบดีที่ 21 กรกฎาคม พ.ศ. 2554

ลิงลม, นางอาย


ลิงลม นางอาย slow loris
ภาพจาก hedweb.com

ลิงลมเป็นวานรชนิดหนึ่ง ไม่มีหาง ตาโต ลำตัวสีเหลืองอมน้ำตาลหรืออมเทา ส่วนท้องสีซีดกว่า สันจมูกสีขาว ขอบตาคล้ำ แนวสันหลังเป็นสีเข้มตลอดหนัง ตัวเล็ก น้ำหนักประมาณ 1-2 กิโลกรัม

ลิงลมอาศัยอยู่บนต้นไม้ ปีนป่ายตามกิ่งไม้อย่างเชื่องช้า แต่เมื่อมีลมพัดแรงจะเคลื่อนที่ได้เร็วขึ้น และสามารถฉกจับแมลงได้อย่างรวดเร็ว อาหารหลักคือแมลง นก สัตว์เลี้ยงลูกด้วยน้ำนมขนาดเล็ก สัตว์เลื้อยคลาน ผลไม้ น้ำหวาน และเกสรดอกไม้ ออกหากินเวลากลางคืน ตอนกลางวันจะหลับตามง่ามไม้ หากินโดยลำพัง บางครั้งอาจพบเป็นคู่หรือเป็นครอบครัว ออกลูกทีละตัว ออกเป็นแฝดบ้างแต่ไม่บ่อยนัก ลูกลิงลมอาศัยอยู่กับแม่เป็นเวลา 6-9 เดือน พบได้ตลอดแผ่นดินใหญ่ของเอเชียตะวันออกเฉียงใต้ และยังพบในเกาะสุมาตรา บอร์เนียว แต่ไม่พบในเกาะชวา

ยังมีลิงลมอีกชนิดหนึ่งคือ ลิงลมแคระ (N. pygmaeus) รูปร่างคล้ายกันแต่ตัวเล็กกว่ามาก น้ำหนักเพียง 250-400 กรัมเท่านั้น สีสันค่อนไปทางสีส้ม และไม่มีเส้นกลางสันหลัง พบในประเทศลาว เวียดนาม และกัมพูชา นักวิทยาศาสตร์บางคนจำแนกให้มีลิงลมอีกชนิดหนึ่งคือ ลิงลมกลาง (Intermediate Slow Loris, N. intermedius) รูปร่างคล้ายลิงลมแต่เล็กกว่า อาศัยอยู่ในจีนตอนใต้และเวียดนามตอนเหนือ

ไม่มีความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น